Universal loneliness by Lilwaukee

Lilwaukee (echte naam: Lilith Kempynck, geboren in 2001 in Antwerpen en wonend, creërend en studerend in Brussel) nam contact op met uitgever Bruno Devos om mee te werken aan de lancering van haar boek dat begin 2023 in Londen zal verschijnen.

Universal Loneliness suddert op Lilwaukee's trein van gedachten en gevoelens die door haar jonge en actieve brein trekken.Deze sporadische overpeinzingen, gedichten en anekdotes zijn neergeschreven, verspreid door het boek in zowel een kinderlijk handschrift (dat haar jongere zelf imiteert) als met een tekstlettertype.

Dit is een persoonlijk object, dat de overprikkeling om te leven weerspiegelt en daardoor de angst om verveeld te zijn als ze sterft. Lilwaukee is een jonge stem van vandaag, net als Amanda Lovelace en Coco Capitán, ze neemt haar observaties en gevoelens en zet ze ongefilterd om in kunst. Zonder angst, maar nog steeds gedreven door onzekerheid die zich manifesteert in Generatie Z, boort Lilwaukee universeel de eenzaamheid aan die gepaard gaat met je gedachten en toekomstige verantwoordelijkheden.

Universal Loneliness is een hardback poëzieboek op zakformaat met 54 pagina's en 600 unieke omslagen, gepubliceerd in december 2023. Dit boek heeft 600 handgestempelde kledinglabels die zijn bevestigd aan elke witte linnen hardcover voorkant.

"Ik ben een sociaal en spraakzaam wezen dat vaak op anderen leunt. Ik ben tweeëntwintig jaar oud en toen de tienerjaren ten einde liepen, verscheen er een nieuwe en overbelaste levensfase met hoge en harde verwachtingen die ik had gesteld. Door mijn hyperactieve brein ontstond er een stormachtige zee van problemen en dus verlangde ik de eerste jaren van mijn twintiger jaren naar een pad waar ik kon genieten van het alleen zijn.

In januari 2023 ging ik naar Londen, zonder een ander plan dan me los te maken en dit leidde me naar het schrijven. Pen en papier werden een techniek om mezelf te testen een maand alleen te zijn en deze eenzaamheid triggerde me op een manier die ik nog niet kende: het wakkerde een intensiteit in me aan. Toen ik naar België terugkeerde, hield ik de Londense energie vast. Ik maakte selecties van mijn schrijven en dacht bij mezelf: 'oké laten we dit doen, laten we een boek maken'.

Universal Loneliness kan gezien worden als een pocketboek: een persoonlijk object dat mijn gedachten over het leven weerspiegelt, mijn ongeduld en de overprikkeling om te leven en dus angst om te sterven. Beter gezegd: de angst om je te vervelen als je dood bent. Dit is een reis door mijn hoogfrequente brein en de manier waarop het wordt gefilterd. Het gaat ook over hoe ik alleen maar ergens kan zijn en ademen, waar er niets is dat me bezighoudt behalve mezelf en om te verblijven in het bewustzijn van mijn eigen hoofdruimte. Het is een luxe om je te vervelen en het is fascinerend om je eigen vermaak te creëren.

In wezen is Universele Eenzaamheid een verzameling gedachten, gedichten en anekdotes. Waarom poëzie? Er was geen plan voor, het ontstond gewoon. Door de manier waarop ik denk en schrijf, valt het vanzelf in de poëzie; met kwetsbare teksten. Door een speelse manier van leven te laten zien, strooi ik mijn gedachten over de pagina's en herinner ik de lezer aan de zoetheid van eenzaamheid; een spel dat je kunt spelen, een spel voor jezelf.

Ik heb moeite om een boek chronologisch te lezen. Als ik begin te lezen, maak ik aantekeningen en krabbel ik woorden die niets te maken hebben met wat ik op dat moment aan het lezen ben. Daarom vraagt mijn schrijven niet om chronologie en geeft het mijn manier van denken weer: gedachten in snelle flitsen. Door de pagina's heen zul je roze highlights en glitters ontdekken die de vreugde benadrukken die eenzaamheid met zich meebrengt. Hopelijk blijft de lezer zijn eigen opmerkingen toevoegen. Alles wat ik doe en schrijf komt voort uit uitdagingen. Bijvoorbeeld: schrijven zonder na te denken, of iemand aanspreken zelfs als je dat niet wilt. Vanuit die uitdagingen verken ik de onderwereld van mijn innerlijk, waar ik niet makkelijk contact mee heb. Als ik durf, krijg ik toestemming om me met die onderwereld bezig te houden.

Mijn artiestennaam is Lilwaukee. De naam kwam bij me op toen ik mezelf uitdaagde om alle landen/staten uit mijn hoofd te leren. Tijdens deze razernij was er een Amerikaanse staat die Wisconsin heette, en inzoomend: Milwaukee. Wat was het geluid van die stad goed voor me! De -wauu en de -eeee, als een echte 'rollercoaster'. Iedereen noemt me 'Lil', vandaar de samenvoeging. Het is een denkbeeldig beloofd land geworden en de naam is een innerlijke kind activatie, toen niets nog logisch hoefde te zijn. De handgeschreven tekst in mijn boek is ook een imitatie van mijn jongere ik. Om haar in leven te houden."

Klik hier voor een video.